آمیکاسین یکی از داروهای خانواده آمینوگلیکوزید می باشد. همه آمینوگلیکوزیدها با اتصال به ریبوزوم مانع سنتز پروتئین در باکتری می‌شوند در نتیجه اثر باکتریسیدی دارند. نفوذ این داروها به درون پوشش سلول‌های باکتریایی وابسته به اکسیژن می‌باشد و به همین دلیل بر روی بی هوازیهای مطلق اثر ناچیزی دارند. مهارکننده‌های سنتز دیواره سلولی مانند پنی سیلین‌ها انتقال آمینوگلیکوزیدها را افزایش می‌دهند.
این آنتی بیوتیک‌ها وسیع الطیف بوده به ویژه بر گرم منفی‌ها موثرند ولی امروزه به دلیل عوارض جانبی کاربردشان محدود شده‌است.
آمیکاسین در عفونت با باکتری گرم منفی به خصوص عفونت ادراری و سل مورد استفاده قرار می گیرد.